ساری قلی خان

 

« یکی نان سیـــــــــــــــاه بد قواره
          رسید از دست وردستی به دستم
بدو گفتم : جویی یا نان گنــــــــدم
          تو نانی واقعاً یا بنـــــــــــــده مستم
بگفتــا من نه جو هستم ،نه گندم
          ولیکــــــن با جو و گنــــدم نشستم
کمــــال همنشین در من اثــــــر کرد
          و گــرنه من همان خاکم که هستم
زسنگک چون شنیدم این سخن را
          پرید هوش از سر و عقلــم ز دستم
به تنقیــــــــــــد مسبب های اصلی
          دهان را باز کـــــــــــردم دیده بستم
بگفتـــــم که برو باعث حیـــــــــا کن
          مگو دیگـــر که من میهن پرستـــم »  

بیو گرافی ساری قلی خان